شرکت سپاهان همراه|حمل و ترخیص کالا|صادرات و واردات

اینکوترمز، اصطلاحات رایج در تجارت بین الملل

تجارت بین الملل، یکی از مسائل پیچیده‌‌‌ای است که قواعد و قوانینمخصوص به خود را دارد. بنابراین، کسی که در حوزه تجارتبخصوص تجارت بین المللفعالیت می‌کند، باید اطلاعات لازم و کافی را در این زمینه داشته باشد و قوانینمشترک بینالملل را آموخته باشد. چرا که بدون اطلاع از قوانین و قراردادهای آن، واردات و صادرات کالا بسیار سخت یا حتی غیر ممکن می‌شود.

اینکوترمز چیست؟

اگر تابحال نام این واژه را نشنیده اید، به زبانی ساده به شما می‌گوییم که اینکوترمز، اصطلاحاتزبان تجارت بین المللاست. اینکوترمز قوانین بین المللی تجارتاست که در سراسر جهان برای عقد قراردادها از آن‌ها استفاده می‌شود و مسئولیت خریدار و فروشنده را در قبال یکدیگر تعیین می‌کند.

این قوانیندر سال ۲۰۱۰ نوشته شده و به تازگی قوانینجدیدی در سال ۲۰۱۸ نیز به آن اضافه شد.

یعنی اتاق بازرگانی بین المللی اصطلاحاتیدر بین کشورهای مختلف منتشر کرده که تمامی‌کشورها برای تجارت با کشورهای دیگر، باید آن‌ها را بیاموزند و به کار گیرند.

هر مسئله‌‌‌ای که مرتبط با انتقال کالا از فروشنده به خریدار باشد، می‌تواند در بحث اینکوترمز بین‌المللیجا داشته باشد. مسائل مختلفی از جمله ترخیص کالا و قوانینپرداخت هزینه و حمل و نقل کالا و … همگی با اینکوترمزدر ارتباط هستند.

اطلاعات اصطلاحات اینکوترمز در یک نگاه

اینکوترمز به چند دسته تقسیم می‌شود؟

اینکوترمزشامل ۴ دسته کلی A, B, C, D می‌باشد و هر دسته اصطلاحات مشخصی دارد.

دسته بندی E : تحویل کالا به خریدار در نقطه مبدا بدون کرایه حمل و نقل

در این دسته بندی، خریدار، کالای خود را در فروشگاه یا انبار فروشنده تحویل می‌گیرد. در این روش خرید، کلیه اعمال مربوط به حملو بیمهو ترخیص کالابه عهده خود اوست. پس فروشنده در این نوع خرید، تنها وظیفه تحویل کالا و دریافت هزینه را دارد و صفر تا صد ریسک تجارتآن کالا در اختیار خریدار خواهد بود.

دسته بندی F : تحویل کالا به خریدار بدون پرداخت هزینه حمل و نقل

در این روش که خود از ۳ قسمت تشکیل شده است، فروشنده با خریدار شرط می‌کند که کالای مورد نظر را هرجایی که او بخواهد تحویل می‌دهد. اما هزینه‌های حمل و بیمه و بارگیری باز هم به طور کامل با خریدار است و فروشنده پس از تحویل کالا دیگر هیچ مسئولیتی در قبال آن ندارد. این قرارداد به ۳ شکل انجام می‌گیرد که تفاوت آن‌ها در مکان تحویل کالا می‌باشد.

دسته بندی C : تحویل کالا به خریدار در نقطه مبدا با پرداخت کرایه حمل و نقل

در این نوع دسته بندی، خطر تجارتبین فروشنده و خریدار تقسیم می‌شود و دیگر یکی از آن‌ها متضرر نمی‌شود. این اصطلاحبه تجارتی گفته می‌شود که در آن، خریدار کالا را با مسئولیت و هزینه فروشنده، در مقصد تحویل می‌گیرد. البته دیگر فروشنده ضامن کالاها و نقوص آن‌ها نیست و هزینه‌های اضافه گمرک نیز بر عهده خریدار است.

این دسته نیز از ۴ قسمت تشکیل شده است که در اینجا به طور مختصر به آن‌ها اشاره می‌کنیم.

CFR

در این اصطلاحکه به تجارت و حمل و نقل دریاییمربوط می‌شود، فروشنده تا زمانی در قبال کالاها مسئولیت دارد که آن‌ها را روی کشتی بارگیری نماید و هزینه حمل آن را پرداخت کند. از اینجا به بعد دیگر همه چیز با خریدار است.

CIF

این اصطلاح،نیز مخصوص حمل و نقل دریاییاست و به موجب آن، همه هزینه‌های حمل و نقلو بارگیری و بیمه به عهده فروشنده می‌باشد. یعنی صفر تاصد هزینه‌های تجاری انتقال کالا بر عهده فروشنده می‌باشد. اما مسئولیت او باز هم پس از بارگیری کالا به پایان می‌رسد.

CPT

در این قسمت که مربوط به تجارت زمینی یا هواییمی‌باشد، فروشنده موظف است هزینه حمل و بارگیری کالا را تا مقصد مورد نظر خریدار پرداخت کند و مسئولیت کالا را به عهده بگیرد. در این نوع قرارداد، هزینه حمل و نقلبا فروشنده و هزینه بیمه و بازرسی با خریدار است.

CIP

این قرارداد، برای کلیه روش‌های حمل و نقل تجاریاعم از دریایی، هوایی و زمینی بکار می‌رود. در این نوع دسته بندی نیز، فروشنده مسئولیت صفر تا صد کار را برعهده دارد. یعنی از زمانی که کالا برای انتقال آماده می‌شود تا بارگیری و هزینه‌های حمل و نقلو تحویل، همگی بر عهده فروشنده است و خریدار تنها هزینه بازرسی را پرداخت می‌کند.

تفاوت مسئولیت فروشنده و خریدار برای ترخیص کالا در قراردادهای اینکوترمز

دسته بندی D :تحویل کالا به خریدار در نقطه مقصد

این دسته بندی نیز، شامل مسئولیت‌های فروشنده برای تحویل کالا در مقصد مورد نظر خریدار است. در این دسته، فروشنده همه هزینه‌ها و خسارات را برعهده می‌گیرد تا کالای خود را در تجارت بین المللمعرفی کند و بفروشد.

در اینجا به طور مختصر، اصطلاحاتاین دسته را با هم مرور می‌کنیم.

DAF

این اصطلاحعموما برای حمل و نقل تجاریاز طریق راه آهن استفاده می‌شود. فروشنده با تحویل کالا به شرکت راه آهن، از او سندی می‌گیرد که همه اعمال مربوط به تحویل کالا را خود انجام دهد و در مرز تعیین شده به خریدار تحویل دهد.

DES

این اصطلاحمخصوص حمل و نقل دریایی است و به موجب آن فروشنده موظف است کالاها را روی عرضه کشتی درمقصد به خریدار تحویل دهد. در این روش، کلیه هزینه‌های ترخیص کالا برعهده خریدار است.

DEQ

این اصطلاحنیز مختص تجارت دریاییاست و به موجب آن، فروشنده تعهد دارد کالاها را تا اسکله شهر مورد نظر خریدار حمل کند و آن را تحویل او دهد. در این روش، همه هزینه‌ها توسط فروشنده پرداخت می‌شود.

DDU

اصطلاحذکر شده زمانی بکار می‌رود که فروشنده کالا را تا کشور تعیین شده خریدار برساند، اما هیچ یک از هزینه‌های حمل و نقلو گمرک را پرداخت نکند.

DDP

این اصطلاحبه معنی مسئولیت صرف فروشنده می‌باشد. یعنی از ابتدا تا انتهای کار انتقال کالا با فروشنده باشد. او پس از رساندن کالا به مقصد خریدار، مجبور است همه هزینه‌های حمل و نقل،بیمه، بارگیری، گمرک و حتی ترخیص کالا و عوارض را پرداخت کند.