شرکت سپاهان همراه|حمل و ترخیص کالا|صادرات و واردات

اطلاعات ثبت­ شده در گواهی مبدا(Certificate Of Origin)

همان­طور که گفتیم گواهی مبدا سندی بین المللی است. حال این سند بین­ المللی حاوی چه نوع اطلاعاتی است، در ادامه به آن می­پردازیم. این اطلاعات شامل:

• شماره سریال یا گواهی (در قسمت بالا سمت راست فرم قرار دارد).
• مشخصات فرستنده یا صادرکننده کالا براساس بارنامه حمل کالا
• مشخصات گیرنده یا واردکننده کالا براساس بارنامه حمل کالا
• نام کشور تولیدکننده (سازنده) بر اساس پروانه گمرکی یا گواهی مبداء کشور تولیدکننده (سازنده)
• مشخصات نوع و وسیله حمل بر اساس بارنامه
• مشخصات محموله و کالا بر اساس پروانه گمرکی و بارنامهحمل
• وزن ناخالص، وزن خالص و نوع بسته بندی کالا
• امضای گواهی مبدأ توسط صادرکننده کالا
• امضای گواهی مبدأ توسط مرجع صادرکننده گواهی مبدأ (اتاق بازرگانی کشور صادرکننده)
• شماره و تاریخ فاکتور فروش

انواع گواهی مبدا ( Certificate Of Origin )

• گواهی مبدا Aیا گواهی GSP(مخفف Global System Of Trade Prefernces): از این گواهی برای صادرات به کشورهای امریکایی، ژاپن، اقیانوسیه، قزاقستان، قرقیزستان، ترکیه و کشورهای اروپایی به جز ۲۸ کشور عضو اتحادیه اروپا استفاده می­شود.
• نوع دیگری از گواهی مبدا برای کشورهای عضو اتحادیه اروپا، آسیایی (به جز کشورهایی که در گواهی مبدا A نام برده شده ­است) و کشورهای افریقایی و عربی استفاده می­شود.
• گواهی PTA به صورت انحصاری برای صادرات به کشور پاکستان استفاده می­شود.
• گواهی GSTP (مخفف Global System Of Trade Preferences): این نوع گواهینامه برای کشورهایی که برای کالاهایی خاص با ایران توافق­نامه دارند صادر می­گردد.

سیستم جهانی ترجیحات تجاری ( GSTP )

سیستم جهانی ترجیحات تجاری یا GSTP ، مخفف Global System Of Trade Preferences، توافقنامه تجارت ترجیحی بین کشورهای در حال توسعه است. کشورهای در حال توسعه این توافقنامه را در ۱۳ آوریل ۱۹۸۸ امضا کردند. هدف آن افزایش تجارت متقابل و توسعه همکاری اقتصادی بین کشورهای در حال توسعه در چارچوب کنفرانس سازمان ملل متحد برای تبادل اولویت­های بازرگانی در زمینه تجارت و توسعه است. به عبارت دیگر، GSTP یک قرارداد بین­المللی است که هدف آن افزایش تجارتبین اقتصادهای نوظهور و کشورهای کم­تر توسعه­ یافته است. در اغلب موارد موافقنامه تجارت ترجیحی متشکل از امتیازات تعرفه­‌‌‌ای می­باشد.

تعرفه­‌های گمرکی، مالیاتیا عوارض گمرکی هستند که بر واردات کشور تحمیل می­شود، به بیانی دیگر، تعرفه­‌های وارداتی عوارض و مالیات­‌هایی هستند که کشورها به منظور حمایت از صنایع داخلی کشورشان یا گاهی به دلایل مالی از کالاهای وارداتی دریافت می­کنند.

قرارداد GSTP در ۱۹ آوریل ۱۹۸۹ به قدرت رسید. سازمان ملل در ۲۵ سپتامبر ۱۹۸۹ به سازمان تجارت جهانی اطلاع داد.

اعضای اولیه قرارداد GSTP

در ابتدا این قرارداد شامل ۹ عضو بود، که عبارتند از کشورهای بنگلادش، کوبا، غنا، هند، نیجریه، سنگاپور، سریلانکا، تانزانیا، زیمباوه.

LDC نماد کشورهای کم­تر توسعه­ یافته است، که کشور سودان در ابتدای شروع قرارداد GSTP جز این کشورها بود. یک کشور کم­تر توسعه ­یافته فعالیت صنعتی زیادی ندارد. شهروندان این کشورها درآمد کمی‌دارند.

اقتصاد دان­‌ها کشورها را به سه دسته تقسیم کرده­اند:

• اقتصادهای توسعه­یافته
• اقتصادهای نوظهور
• کشورهای کم­تر توسعه­یافته

کشورهای کم­تر توسعه­ یافته به GSTP نیازی ندارند، بلکه نیازهای ویژه­ی دیگری دارند. بنابراین آن­ها باید معیارهای ترجیحی به نفع خود دریافت کنند. علاوه بر این، سازمان ملل بر این باور است که کشورهای کم­تر توسعه یافته مجبور به تلافی این اقدامات ویژه نیستند. به عبارت دیگر، اگر یک کشور شرایط امتیازی را پیشنهاد کند، LDC مجبور نیست با همان شرایط واکنش نشان دهد.

برای مثال، فرض کنیم که سنگاپور اجازه واردات از سودان را می­دهد تا بدون تعرفه گمرکی وارد کشور شود. این بدان معنا نیست که سودان باید همین کار را در مورد کالاهایی که از سنگاپور وارد می­کند انجام دهد.

تاکنون ۴۴ کشور به عضویت این توافق­نامه درآمده و آن­­را امضا کردند:

بنگلادش، کوبا، غنا، هند، نیجریه، سنگاپور، سریلانکا، تانزاریا، زیمباوه (۱۱ آوریل ۱۹۸۹)، الجزایر، آرژانتین، بنین، بولیوی، برزیل، کامرون، شیلی، کلمبیا، اکوادور، مصر (۱۶ ژولای ۱۹۸۹)، مقدونیه، گینه، گویان (۴ می‌۱۹۸۹)، اندونزی، ایران، عراق، کره­شمالی، کره­جنوبی (۱۱ ژوئن ۱۹۸۹)، لیبی، مالزی (۳۱ آگوست ۱۹۸۹)، مکزیک (۱۳ می‌۱۹۸۹)، مراکش (۱۳ ژولای ۱۹۸۹)، فیلیپین، سودان، تایلند، ترینیداد و توباگو، تونس (۲۵ آگوست ۱۹۸۹)، ونزوئلا، ویتنام و فراکسیون تجاری MERCOSUR (trade bloc of MERCOSUR) (2 نوامبر ۲۰۰۶).

در حال حاضر کشورهایی نیز متقاضی پیوستن به این توافق­نامه می­باشند نظیر: بورکینا فاسو، بوروندی،‌هائیتی، ماداگاسکار، موریتانی، رواندا، سورینام، اوگاندا، اروگوئه.

در بعضی از کشورها مثل کشورهای آسیای شرقی از جمله سنگاپور، چین، تایوان، هنگ­ کنگ، مالزی، کره و تایلند علاوه بر گواهی GSTP می­توان از گواهی مبدا A نیز استفاده کرد.

موارد توافق ­شده در قرارداد GSTP

• تمهیدات مربوط به تعرفه ­ها
• تمهیدات مربوط به تعرفه­‌های پارا (Para)
• تمهیدات مربوط به معیارهای غیرتعرفه ­ای
• تمهیدات مربوط به اقدامات تجاری مستقیم از جمله متوسط و بلندمدت
• قرادادها
• تمهیدات مربوط به توافقات ناحیه ­ای

تعریف سهامدار

به هر شخص حقیقی و یا حقوقی که از نظر قانونی حداقل یک سهماز یک شرکت سهامی‌عام و یا یک شرکت سهامی‌خاص را در اختیار داشته باشد سهامدار گفته می‌شود. سهامداران به عنوان صاحبان یک شرکت تلقی می‌شوند. هر سهم نیز، در واقع قطعه‌ای از سرمایه یک شرکت است، که به عنوان کوچک ترین واحد مالکیتی در شرکت مورد نظر محسوب می‌شود. به این ترتیب سهام‌دار به همان نسبتی که سهام در اختیار دارد، در مالکیت شرکت یا بنگاه تولیدی شریک است و در صورت عملکرد خوب شرکت می‌تواند از سود آن بهره مند گردد و یا برعکس در صورت عملکرد ضعیف آن احتمال ضرر و زیان برای او نیز وجود دارد. البته گفتنی است که سهامدران یک شرکت نقش اساسی در اداره آن ایفا نمی‌کنند و به این ترتیب به‌ صورت شخصی مسئول بدهی‌ها و سایر تعهدات شرکت نخواهند بود. بلکه تمامی‌این وظایف بر عهده هیئت مدیره و مدیر عامل شرکت می‌باشد.

ویژگی‌های سهامدار

یک سهامدار موفق برای کسب سود در حوزه سرمایه گذاری، باید دارای ویژگی‌های مشخصی باشد که در ادامه به مهم ترین آنها اشاره خواهیم کرد.

• توانایی کار کردن به صورت مستقل :‌

یک سهامدار موفق باید بتواند به صورت مستقل کار کند و همچنین از ذهن مستقلی برخوردار باشد. در واقع هیچ تضمینی برای موفقیت فردی که به دنبال تفکرات جمعی حرکت می‌کند وجود ندارد. بلکه رمز موفقیت در این زمینه، خلق ایده‌های جدید است که به ایجاد مرزهای جدید در سرمایه گذاری کمک می‌کند.

• قدرت کنترل احساسات:‌

از سهامداری که بر مبنای احساسات و هیجانات خود تصمیم گیری می‌کند به عنوان یک فاجعه در حوزه سرمایه گذاری یاد می‌شود! چرا که بازارها به طور لحظه‌‌‌ای در نوسان هستند و برخورداری از قدرت کنترل احساسات از ایجاد ترس و اخذ تصمیمات اشتباه و ضعیف جلوگیری می‌کند. در واقع کلید موفقیت، تصمیم گیری بر اساس منطق و نه احساس است و باید نسبت به نوسانات روزانه و مقطعی بی تفاوت بود.

• برخورداری از یک روحیه رقابتی:‌

یک سهامدار موفق همواره به دنبال یافتن فرصت‌های سرمایه گذاری جدید در جهت پیشی گرفتن از دیگران است. بنابر این داشتن یک روحیه رقابتی منجر به ایجاد انگیزه برای نوآوری و تقبل ریسک‌های جدید خواهد شد.

• برخورداری از قدرت تصمیم گیری :‌

یک سهامدار بعد از تحیل داده‌ها و انجام محاسبات لازم باید بتواند متناسب با نیازها و انتظاراتش تصمیم بگیرد. شما به عنوان یک سهام دار می‌توانید ساعت‌ها برای اخذ یک تصمیم مناسب فکر کنید، اما زمانی که از تصمیم خود مطمئن شدید، باید قلبا به آن اعتماد نمایید.

• داشتن ذهن تحلیلی‌ و خلاق:

سهامداران هرروز در دریایی از تحلیل و داده غرق می‌شوند. به عنوان یک سهامدار، باید توانایی تحلیل روزانه رفتار سهام‌ها و استراتژی لازم برای دریافت نتایج هرکدام از آنها را داشته باشید. برآورد تاثیر هر کدام از عوامل موثر بر بازارهای سرمایه گذاری نیز از دیگر ویژگی‌های یک سهامدار موفق است که برای این کار به ساختار ذهنی مناسب و طبقه بندی شده نیاز دارد.

• توانایی پیش بینی آینده سهام:

از دیگر ویژگی‌های مهم یک سهامدار با خبر بودن از وقایع مهم و تاثیرگذار در کل دنیاست و باید این توانایی را داشته باشد تا اثر هر کدام از این رویدادها را بر بازارهای مالی تخمین بزند.

• داشتن شخصیت استوار و محکم:

با توجه به این که سرمایه گذاران فشار روحی و روانی مداومی‌را جهت حفظ ارزش سرمایه خود متحمل می‌شوند، به همین خاطر لازم است که از یک روحیه و شخصیتی محکم و مقاوم در مقابل سخت ترین فشارها و لحظات برخوردار باشند.

• توانایی بالا در برقراری ارتباطات:

یک سهامدار فعال بیشتر وقت خود را به تحلیل و بررسی داده‌ها می‌پردازد. اما با این وجود برای کسب موفقیت بیشتر، نیاز به دامنه ارتباطات وسیع با دیگر تحلیلگران، فعالان بازار و صاحبان سرمایه دارد و هرچقدر دامنه این ارتباطات وسیع تر باشد، موفقیت او نیز بیشتر می‌شود.

تعریف سهام

سهام در واقع یک نوع ورقه بهادار است که نشان‌دهنده مالکیت و ادعای دارنده آن بر قسمتی از درآمدها و دارایی‌های یک شرکت است. در گذشته، سهامداران، سهام خود را به صورت یک گواهی کاغذی دریافت می‌کردند که نشان دهنده تعداد سهـامی‌بود که آنها از یک شرکت در اختیار داشتند. اما امروزه کارگزاری‌ها سوابق سهامداران را به صورت الکترونیکی در اختیار دارند که قابلیت نمایش جزئیات مالکیت افراد را به صورت آنلاین و لحظه‌‌‌ای دارد. امکانات جدید ایجاد شده برای سهامداران در حوزه سرمایه گذاری و برخورداری از یک سهم آن هم بدون کاغذ و به صورت دیجیتال انجام معاملاترا سریع، ساده و راحت تر کرده است. شایان ذکر است واژه سهـام اغلب برای اشاره به سهام یک شرکت در بورس استفاده می‌ گردد، اما با این وجود سهام یا یک سهم همچنین می‌تواند نماینده مالکیت انواع دیگری از دارایی‌های مالی مثل صندوق‌های سرمایه گذاری مشترک نیز باشد.

مختصات سهام

ارزش و مختصات سهام در بازار سرمایه با توجه به میزان منافع آتی و اطمینان از تحقق آنها تعیین می‌گردد و می‌تواند کاهش و افزایش یابد. در واقع هر اندازه که اطمینان نسبت به کسب بازده بیشتر باشد، خطر از دست دادن اصل سرمایه و سود آن کمتر می‌شود. عوامل و متغیرهای زیادی هستند که در بازار سرمایه و در سطح کلان کشور بر روی قطعیت یا عدم قطعیت سود و نیز تغییرات قیمت دارائی‌های مالی اثر می‌گذارند. برای بررسی دقیق مختصات یک سهام و کسب سود از سرمایه گذاری در آن می‌توان از سه روش تحلیل بنیادی، تحلیل تکنیکال و روش تئوری مدرن پرتفولیو (MPT) استفاده کرد. همچنین برای آنالیز بهتر یک سهم می‌توان به عواملی همچون وضعیت دارایی‌ها و بدهی‌های شرکت عرضه کننده سهام، سود نقدی هر سهم، تداوم روند سودآوری، کنترل نسبت قیمت به درآمد سهم ( P/E )، بررسی صنعتی که شرکت در آن فعالیت می‌کند و قابلیت نقدشوندگی آن اشاره کرد.

گسترش حجم تجاری ایران و عمان

همانطور که می‌دانید، در جهان امروز، تجارتو توان توسعه اقتصادی، یکی از مهم ترین شاخص‌های اقتصادپویای هر کشور می‌باشد. هر چه پتانسیل کشور‌ها برای تولید ،سرمایه گذاری تجاریو افزایش صادراتبه دیگر مناطق بیشتر باشد، احتمال موفقیت او در زنجیره اقتصادجهانی بیشتر شده و قابلیت‌های بیشتری برای تجارتبین المللیمی‌یابد.

همچنان با شرکت سپاهان همراهارائه دهنده خدمات ترخیص کالا، واردات کالا از چین، واردات کالا از دبیو حمل هواییو حمل دریاییکالا همراه باشید.

از چه راه‌هایی می‌توانیم حجم روابط تجاری خود را با عمان افزایش دهیم؟

یکی از کشورهایی که جمهوری اسلامی‌ایران به عنوان کشور دوست، آن را در لیست همکاران اقتصادی و تجاریقرار داده است، کشور عماناست. این کشور که در ایران باستان، یکی از شهر‌های ایران به شمار می‌رفت، پس از جدایی از کشور ما، در برحه‌های زمانی مختلف، سیاست‌های متفاوتی را برای تجارتبا ایران اتخاذ کرد.

روابط اقتصادی و تجاریبین دو کشور ایران و عمان،از سال‌های قبل از انقلاب اسلامی‌آغاز شد و پس از انقلاب گسترش یافت. شاید علت اینکه دو کشور ایران و عمانمی‌توانند همپای اقتصادیخوبی برای یکدیگر باشند، قابلیت‌ها و اشتراکات سیاسی، نظامی‌و فرهنگی مشترکی است که میان دو کشور وجود دارد.

مهم ترین اصل برای توسعه تجاریو رونق واردات و صادراتمیان دو کشور، توافق آن‌ها با یکدیگر و داشتن پتانسیل‌های متقابل است. این کشور، به خاطر داشتن مرز مشترک با ایران،به راحتی می‌تواند روابطنزدیکی با کشور ما داشته باشد و از این اشتراک بهره ببرد. عمانکشوری سلطنتی است و درآمد آن به طور عمده از طریق نفت تامین می‌شود و پس از کاهش قیمت جهانی نفت، دچار افت و رکود اقتصادیشدیدی شد. بنابراین او هم نیاز دارد تا از راه‌های دیگری غیر از فروش نفت، درآمد و بودجه کشور خود را تامین کند.

کشور عمانبرای رسیدن به این هدف، ۲ روش اصلی را معرفی کرد؛

• رونق تولید اقتصادی
• جلوگیری از بیکاری یا ایجاد شغل

یکی از راه‌های رونق اقتصادیدر کشورها، افزایش مبادلات تجارییا صادرات و وارداتاست که عماندر این زمینه با کشورهای امارات، چین، هند، عربستان، آمریکا، ایرانو عراق در ارتباط است. عمده محصولاتی که عمانبه صادراتآن می‌پردازد، اقلامی‌مانند ماشین‌های صنعتی و راکتورها، وسایل نقلیه، مصنوعات فلزی، مروارید، نباتات،محصولات لبنی، محصولات پروتئینی مانند گوشت، روغن‌های حیوانی، انواع کود و … می‌باشد و عمده کالاهایی که در لیست صادرات ایرانبه عماناست، در دسته‌های فلزات، مواد غذایی پروتئینی و سوخت‌های معدنی هستند.

همانطور که گفتیم، ایرانیکی از کشورهای مرتبط با عماناست و در سال‌های اخیر، روابط تجاری و اقتصادیدر بین این دو کشور رشد زیادی داشته است. کما اینکه در سال ۱۳۸۵، حجم مبادلات بین این دو کشور ۸۷ میلیون دلار بود و در طی ۱۰ سال، رقم این مبادلات، ۷ برابر بیشتر شد. این رقم در سال‌های ۹۶ تا ۹۸ نیز رو به افزایش است و امید است با رایزنی‌های مسئولین، این دو کشور بتوانند توسعه اقتصادی و تجاریرا بیش از پیش تجربه کنند.

خوشبختانه، خط کشتیرانی این دو کشور از راه بندرعباس آزاد و تبادل محصولات و خدمات از این مسیر میسر گشته است. این خط کشتیرانی، به تازگی از تحریم خارج شده و چندین سال است که به علت تحریم‌ها مسدود بوده است. با این حال، تنها کالاهایی اجازه رد شدن از این مسیر را دارند که در لیست تحریم وجود نداشته باشند.

علاوه بر واردات و صادرات کالا، کدام فعالیت اقتصادی با عمان امکان پذیر است؟

علاوه بر واردات و صادراتکه حجم عمده‌‌‌ای از فعالیت‌های اقتصادیبین ایران و عمانرا تشکیل می‌دهند، گسترش فعالیت‌های گردشگری از راه‌های دیگری است که موجب توسعه اقتصادیمی‌شود.

خوشبختانه، با افزایش راه‌های ارتباطی و رونق حمل و نقل بین دو کشور و آسان شدن مراحل دریافت ویزای ایرانبرای شهروندان عمانی و برعکس، صنعت گردشگری و توریسم نیز می‌تواند در گسترش روابطاثرگذار باشد و هر دو کشور را در فرایند تامین بودجه یاری کند.

مقامات این کشور نیز از گسترش پروازهای مستقیم بین ایران و عمانگفته اند و این حجم از روابط تجاریرا نیازمند حمل و نقل آسان تر از راه‌های هوایی و دریایی دانسته اند.

گسترش تجارت از طریق خط کشتیرانی بندر عباس به عمان

علاوه بر این، فعالیت‌های عمرانی و مهندسی ایرانیان بسیار مورد توجه مسئولین تجاریاین کشور قرار گرفته و پیشنهادات عمرانی زیادی از سوی این کشور برای مهندسان ایرانی وجود دارد. کارخانه‌هایی مانند کارخانه تولید سیمان که توسط ایراندر این کشور در حال ساخت است، بسیار در افزایش حجم پروژه‌های مهندسی و مبادلات اقتصادیموثر است.

همچنین، عمانبه تازگی پیشنهاد ساخت آزاد راهی توسط ایران را داده که بودجه آن ۲میلیارد دلار است و مقامات ایرانی مربوط در حال رایزنی در رابطه با سود و زیان این پیشنهاد هستند. پروژه‌های مدرن آبی نیز یکی از پتانسیل‌هایی است که ایرانیان در ساخت آن خبره هستند و از سمت عماندرخواست‌هایی برای ساخت این پروژه‌ها ارسال شده است.

پیش بینی می‌شود با افزایش درخواست‌های تجاریاز سمت این کشور، ایران نیز بتواند بیش از پیش در صحنه‌های اقتصادیدیده شود و توان تجاریخود را به معرض نمایش جهانیان بگذارد. در حال حاضر، عمانبه عنوان مرکز ثقل فعالیت‌های اقتصادی ایران در نظر گرفته شده و پایگاهی برای عرضه و معرفی محصولات و خدمات ایرانی به حساب می‌آید. به نظر می‌رسد این کشور می‌تواند برای ایران،همتایی سیاسی نیز باشد. عمانمی‌تواند در مشکلات منطقه تاثیرگذار و به نوعی شریک استراتژیک ایرانباشد و اهداف سیاسی مشترکی را با این کشور دنبال کند.

عمان، مرکز ثقل فعالیت‌های اقتصادی ایرانیان